Το Συμβούλιο Εμπορίου και Τεχνολογίας (TTC) που αποφάσισαν να συγκροτήσουν Ηνωμένες Πολιτείες και Ευρωπαϊκή Ένωση τον περασμένο Ιούνιο, κατά την περιοδεία του Τζο Μπάιντεν στην Ευρώπη, είχε ένα σκοπό: Να αποτελέσει σταδιακά το αντίβαρο στον επεκτατισμό της Κίνας και στον σύγχρονο Δρόμο του Μεταξιού.
Η πρεμιέρα είχε αποφασιστεί να γίνει σε αμερικανικό έδαφος την Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου, δηλαδή αύριο. Μέχρι δε πριν από δύο εβδομάδες, τίποτα δεν έδειχνε ικανό να αλλάξει τον υπάρχοντα προγραμματισμό.
Μόνο που όλα άλλαξαν με την ανακοίνωση της υπογραφής της συμφωνίας AUKUS, ανάμεσα σε ΗΠΑ-Βρετανία και Αυστραλία, η οποία εξόργισε το Παρίσι και τον Εμανουέλ Μακρόν, οι οποίοι άρχισαν να αναζητούν τα κατάλληλα αντίποινα. Όπως είναι δε προφανές, η υπονόμευση του TTC και της ιδρυτικής συνάντησης θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά.
Θα συναντηθούν, αλλά τι θα αποφασίσουν;
Η αλήθεια είναι ότι, παρά τις αρχικές φήμες περί αναβολής, τελικά επικράτησαν οι πιο… ψύχραιμοι. Έτσι, αύριο, οι υπουργοί Εξωτερικών και Εμπορίου των ΗΠΑ, όπως και η επιτετραμμένη τους για ζητήματα διεθνούς εμπορίου, θα υποδεχτούν τους αντιπροέδρους της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόφσκις και Μαργκρέτ Βεστάγκερ, όπως προβλεπόταν εξαρχής.
Το κρίσιμο ερώτημα είναι τώρα αυτό: Τι ακριβώς θα αποφασίσουν οι δύο αντιπροσωπείες; Θα είναι κάτι ουσιαστικό, στο πνεύμα της αρχικής συμφωνίας ή μήπως θα… πετάξουν την μπάλα στην εξέδρα, δίνοντας ραντεβού σε μεταγενέστερη ημερομηνία;
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Reuters, η Γαλλία επιδιώκει να κατεβάσει τον πήχη και να υποβαθμίσει το κοινό ανακοινωθέν, προκειμένου να σταλεί το μήνυμα προς την Ουάσιγκτον ότι μετά τα όσα έγιναν, δεν μπορεί να υπάρχουν «business as usual». Το κάνει, μάλιστα, ενάντια στη βούληση των υπόλοιπων 26 εταίρων της στην ΕΕ – «υπάρχει συναίνεση, πλην ενός», όπως δήλωσε υψηλόβαθμος διπλωμάτης.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, το Παρίσι θα επιχειρήσει να υπάρξει ρητή αναφορά σε μια δεύτερη συνάντηση, αυτή τη φορά επί ευρωπαϊκού εδάφους, η οποία θα πραγματοποιηθεί την άνοιξη του 2022. Με άλλα λόγια, μετά τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, καθώς όλα δείχνουν ότι ο Μακρόν δεν θέλει να κάνει οτιδήποτε τώρα που θα μπορούσε να δώσει λαβή στους αντιπάλους του να τον κατηγορήσουν για «ενδοτικότητα» απέναντι στους Αμερικανούς.
Γιατί χαίρεται η Κίνα;
Είναι προφανές, ωστόσο, ότι στην περίπτωση που αυτή η γραμμή επιβληθεί, τότε το Πεκίνο θα έχει σημειώσει μια ακόμη επιτυχία. Αφενός, επειδή θα έχει προκύψει νέο ρήγμα στο στρατόπεδο της Δύσης μετά από εκείνο της AUKUS και, αφετέρου, διότι θα έχει κερδίσει πολύτιμο χρόνο προκειμένου να προωθήσει τα σχέδιά του χωρίς να έχει απέναντί του ουσιαστικό αντίπαλο.
Παράλληλα, θα υπάρξει καθυστέρηση και στην επεξεργασία μιας συνεκτικής και ενιαίας στρατηγικής ΗΠΑ και ΕΕ στο εξαιρετικά ευαίσθητο και κρίσιμο θέμα των ημιαγωγών και των μικροεπεξεργαστών, που έχουν ζωτική σημασία για τους νέους κλάδους της οικονομίας – αφήνοντας και εδώ ελεύθερο πεδίο στους Κινέζους.
Μένει να φανεί στην πράξη, λοιπόν – εκτός των άλλων, και στο κοινό ανακοινωθέν – ποιες θα είναι οι συνέπειες του μπρα-ντε-φερ και των πιέσεων της Γαλλίας στην υπόθεση της TTC.